Geceyi sokak lambası altında geçirmiştim...

Artık, ölü ruhum ve kanlar içerisinde yatan ölü bedenim vardı.

Ben ölmüştüm.

Kendimi öldürmüştüm...

***

"Masal'ım...

Ölmek isteyen ben, acı çeke çeke ölüme gidiyorum. Ama aslında ben, yaşamak istiyorum. Deli gibi değil, aklı başında olan insanlar gibi yaşamak...

Unutma, tüm masallar mutlu bitmek zorunda değil! Unutma, tüm hikâyeler mutlu insanlar tarafından yazılmaz! Unutma, tüm sevenler kavuşmak zorunda değil!..

Masal’ım... Benim hastalıklı ruhum, senin pembe olan dünyanı zifirîye boyar.

Gidiyorum senden, bu dünyadan...

Hastalıklı olan zihnimle verdiğim savaşın sonu:

Benim ölümüm..."

Ölmeden son kez gözlerine baktım, son kez sesini duydum. Son kez öptü beni, son kez öpemedim onu...

“Seni seviyorum...”